Zesłanie Ducha Świętego

             „Pokój wam! Weźmijcie Ducha Świętego. Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”.

Drodzy Bracia i Siostry, uczestnicy tej Eucharystii!

            Po raz kolejny przychodzi nam dzisiaj przeżywać uroczystość Zesłania Ducha Świętego, Dzień Zielonych Świąt. Po raz kolejny usłyszeliśmy piękne pierwsze czytanie mszalne, gdzie św. Łukasz, autor Dziejów Apostolskich, opisuje nam bierzmowanie Apostołów, czyli dzień zstąpienia Ducha Świętego na najbliższych uczniów Jezusa Chrystusa. Znajdowali się wówczas wszyscy razem na tym samym miejscu. Tym miejscem był Wieczernik, czyli sala, w której dokonały się wielkie rzeczy. Najpierw na krótko przed męką i śmiercią Jezusa, podczas Ostatniej Wieczerzy, ustanowił On dwa Sakramenty, które są związane ze sobą integralnie, które bez siebie nie mogą istnieć. Są to Sakrament Eucharystii, Sakrament Kapłaństwa. W tej sali również po spożyciu Ostatniej Wieczerzy Jezus umiłował swoich uczniów do końca i przypomniał im dwa najważniejsze przykazania chrześcijańskie: Przykazanie miłości Boga i człowieka. Przypomniał, że chrześcijanin, uczeń Jezusa Chrystusa to człowiek, który w swoim codziennym postępowaniu winien kierować się prawem miłości. Miłuj Pana Boga z całego serca, z całej duszy, ze wszystkich swoich sił. Miłuj bliźniego jak siebie samego. A czyń to dlatego, ponieważ Chrystus nas umiłował i samego siebie złożył za nas w ofierze.

            Apostołowie zgromadzeni w Wieczerniku, na tym samym miejscu, zostali napełnieni Duchem Świętym. Moc Ducha Świętego sprawiła, że każdy z nich został obdarzony różnymi łaskami, różnymi darami. O jednym z tych darów wspomina dzisiaj św. Łukasz, gdy mówi, że Apostołowie zaczęli mówić obcymi językami. Wówczas wszyscy ludzie, zgromadzeni w tym czasie w Jerozolimie, słyszeli z ust uczniów Jezusa swoją ojczystą mowę.

            Ale dar języków to tylko jeden z wielu łask, jakie może doświadczyć człowiek przemieniony poprzez działanie Ducha Świętego. Inne dary to chociażby te, które tak bardzo dobrze znamy z Katechizmu: dar mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej. Wszystkie te dary spływają na człowieka szczególnie w Sakramencie Bierzmowania, w tym Sakramencie, który stanowi niejako dopełnienie Sakramentu Chrztu świętego. Podczas Bierzmowania jeszcze bardziej utożsamiamy się w Chrystusem, którego przyjęliśmy już podczas Chrztu świętego. Bierzmowanie nie tylko wkłada na nas prawa, na mocy których możemy doświadczać w naszym życiu działania darów Ducha Świętego oraz Jego owoców, ale również obowiązki. Te obowiązki z kolei mówią nam bardzo wyraźnie, że jesteśmy odpowiedzialni za naszą wiarę. Jesteśmy odpowiedzialni również za wiarę całego Kościoła.

A Kościół Jezusa Chrystusa to taka wspólnota ludzi, którzy zostali napełnieni Duchem Świętym. W tym Kościele – mówi w dzisiejszym drugim czytaniu św. Paweł – są różne dary łaski, ale jeden Duch, są też różne zadania, ale jeden Pan. Ten Kościół to Mistyczne Ciało Jezusa Chrystusa, które dla właściwego funkcjonowania potrzebuje poszczególnych członków. Wszyscy członkowie są ważni, wszyscy są potrzebni i nikt w tym Kościele nie jest bez znaczenia.

I do takiego Kościoła, w którym nikt nie jest bez znaczenia należymy my, chrześcijanie. Należymy my, którzyśmy zostali napełnieni Duchem Świętym. Należymy my, którzy bez pomocy Ducha Świętego nie potrafimy nawet powiedzieć: „Panem jest Jezus”. Widzimy zatem bardzo wyraźnie, jak ważny jest Duch Święty w naszym życiu. Jak ważny jest Duch Święty, który spoczął na nas w chwili Chrztu świętego, ale który spoczął na nas również w dniu naszych Zielonych Świąt, czyli w dniu przyjęcia przez nas Sakramentu Bierzmowania.

Drodzy chrześcijanie, wyznawcy Jezusa Chrystusa!

Zadajmy sobie jeszcze pytanie o znaczenie dzisiejszej uroczystości. Czy jest to może tylko jakaś pamiątka Zesłania Ducha Świętego na Apostołów? Czy jest to może tylko jakaś pamiątka naszego Bierzmowania? Otóż, nie. Dzisiejsza uroczystość jest kolejnym Zesłaniem Ducha Świętego na nas. Również dzisiaj zstępuje na nas Duch Święty, tak, jak zstąpił wtedy w Jerozolimie na Apostołów, tak, jak zstąpił w czasie przyjęcia przez nas Sakramentu Chrztu świętego i Bierzmowania. Dzisiejsza uroczystość to wielkie wylanie darów i owoców Ducha Świętego, które staną się naszym udziałem, jeżeli będą przyjęte z wiarą.

Jak płynie dla nas nauka dzisiaj nauka? Co nam chce powiedzieć Chrystus? Otóż Jezus Chrystus mówi dzisiaj do nas podobnie, jak do swoich Apostołów w dniu zmartwychwstania. Staje dzisiaj pośród nas z mocą Ducha Świętego i mówi: „Pokój wam”. Mówiąc te słowa, tak bardzo konkretnie nas posyła. „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Jezus Chrystus – nasz Bóg, nasz mistrz, nasz nauczyciel, pozdrawia nas pełnymi miłości słowami: „Pokój wam” i mówi do nas: Bądźcie moimi Apostołami. Bądźcie moimi świadkami, tutaj i aż po krańce świata. Bądźcie moimi świadkami w domu, w pracy, w szkole. Bądźcie moimi świadkami wszędzie tam, gdzie ludzie zapominają, że to ja jestem źródłem wszelkiego błogosławieństwa. Trwajcie w końcu mocni w wierze i przemieniajcie oblicze ziemi mocą przychodzącego do was Ducha Świętego.

Tak mówi do nas dzisiaj Jezus Chrystus, który obdarza nas swoim Duchem Świętym i wręcz nakazuje, abyśmy przemieniali ten świat poprzez owoce tego Ducha, a więc przez miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wspaniałomyślność, łaskawość, wierność, skromność, wstrzemięźliwość, czystość.

Drodzy Bracia i Siostry, zgromadzeni na wspólnej modlitwie w dniu Zielonych Świąt!

            Zaprośmy do nas Ducha Świętego. Zaprośmy Go szczególnie dzisiaj do naszych serc, do naszego życia, do naszej codzienności. Zaprośmy Go do każdej sfery naszej ludzkiej egzystencji.

Zaprośmy Go również do naszej dzisiejszej modlitwy. Msza święta, w której uczestniczymy jest również szczególnym przejawem obecności Ducha Świętego. Za chwilę dary chleba i wina zostaną przemienione w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. Nie będzie to jedynie symbol. Nie będzie to jedynie jakaś farsa z pogranicza religijności ludowej. Ale będzie to prawdziwa przemiana, która stanie się możliwa dzięki mocy Ducha Świętego, który zostanie przywołany nad darami chleba i wina i który stanie się głównym Konsekratorem, głównym Uświęcicielem tych darów.

Niech Duch Święty – Bóg, który jest darem miłości Ojca i Syna zstąpi dzisiaj znowu na nas. Niech nas odmieni, umocni. Niech będzie – jak śpiewaliśmy dzisiaj w Sekwencji – tym, który rozgrzeje serca twarde, da zasługę męstwa, da wieniec zwycięstwa, da szczęście bez miary. Niech będzie w końcu – jak prosił Sługa Boży Jan Paweł II – tym, który odnowi oblicze ziemi, również tej naszej ziemi. Amen.

Ks. Marcin Kołodziej