Homilia na XI Niedzielę Zwykłą, rok B
„Ziarnem jest słowo Boże, a Siewcą jest Chrystus,
Każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki”.
1. Najważniejsza jest żyzność gleby
Żyzność gleby to naturalna zdolność gleby do zaspokajania potrzeb roślin. Zapewnia roślinom odpowiednie warunki wzrostu.
Bo można postarać się o bardzo dobre nasiona. Kupić w najdroższych sklepach rolniczych.
Może być nawet dobrze wyedukowany rolnik.
Ale co z tego, gdy gleba będzie nieurodzajna, nie będzie żyzna.
Wtedy efekt będzie mniejszy, niż oczekiwano, a czasem nawet mizerny.
2. Gleba ludzkich serc
Podobnie dzieje się z słuchaczami słowa Bożego.
Mówi do niektórych Jezus: macie uszy a nie słyszycie, macie oczy a nie widzicie.
A zatem gleba ludzkich serc jest różna.
Zdarzają się gleby górskie czy bagienne – słabe i mało urodzajne, a w dodatku trudne w uprawie.
Są to ludzie zamknięci na Jezusa. Utrwalają w sobie fałszywy obraz świata, w którym Bóg jest potrzebny sporadycznie, od czasu do czasu. Liczą się tylko piękni i bogaci. I – według nich – tacy są jedynie na świecie.
Ale zdarzają się też gleby czarnoziemy – bardzo dobre i żyzne.
Są to ludzie, w których „pycha tego świata” nie ma miejsca. Nie umieszczają Jezusa tylko w książkach do historii, a Jego przykazań w jakimś skansenie.
Żyją przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie.
Żyją coniedzielną Eucharystią, częstą Spowiedzią, codzienną modlitwą.
Mają przykazania miłości nie tylko w katechizmie, ale przede wszystkim w sercu.
3. Być żyzną glebą
Jak zbudować królestwo Boże?
Panie, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?
Skoro ziarnem jest słowo Boże, a Siewca Chrystus, to…
Dzisiaj Jezus odpowiada na to pytanie tak: bądź żyzną glebą.
Amen.
Ks. Marcin Kołodziej |
